Schilderen is mijn leven
Ria Alewijnse werkt met verschillende materialen, zowel ruimtelijk als 2D, met of zonder olieverf.
Haar thematiek gaat over (het vervagen van) herinneringen. Als inspiratie gebruikt ze haar dagboeken, maar ook gedichten, geluiden en de actualiteit.
Het is een beeldenstroom van binnenuit. Door te zoeken ‘ontstaat’ het schilderij of de installatie. Voor Ria moet een werk wringen en tegelijk ook vertrouwd voelen.
De kijker ziet een 'vreemd' verhaal. Geschilderd met olieverf in lichte, maar niet zoete kleuren. De installaties volgen dit kleurenpalet en hebben veel openingen voor verschillende interpretaties.
Mijn cv
Ria Alewijnse, geboren in Amsterdam, bleef tekenen en gitaarspelen naast haar werk als communicatietrainer.
Het werk van kunstenaar Ria Alewijnse is een viering van intimiteit en de kracht van de stilte. Het kan worden beschreven als verhalend, experimenteel of conceptueel. Zij zet de ervaring van het complexe, dagelijkse leven stil in het geschilderd beeld.
Een van Ria’s hoogtepunten was de cum laude waardering van de jury bij haar afstuderen aan de kunstacademie:
`Haar werk getuigt van een ontstaan vanuit een natuurlijke interne logica. Het komt van binnenuit. Alles klopt met elkaar. Vorm, compositie en coloriet ondersteunen het verhaal volledig.’
Citaten die mij inspireren
‘Kunst zonder verwijzingen naar mensen vind ik saai en zielloos.’
‘De wereld is lelijk geworden. Het ontbreekt aan zin. Ik bots met de woede en vervlakking in deze wereld. Daarom richt ik mijn oog liever op wat schoon is.'
‘Ikigai. Waar kom jij je bed voor uit? Ik heb behoefte aan schoonheid en zingeving. Ik ga bewust om met de natuur, leef gezond en zet me in voor muzikale verenigingen en evenementen. Het leven is te kort om het te verprutsen.’
‘Mijn helden geven altijd voeding. Componisten, dichters of schilders. Zij hebben een ambacht onder de knie en kunnen spreken in een andere taal. Zij openbaren het diepste wezen van de wereld met diepe muziek (Bach), poëzie (M. Vasalis) of innerlijk leven (Munch, Bacon).'
‘De verbeelding is het belangrijkste element van ons wezen. Dat kan ervoor zorgen dat wij gelukkig worden en in overeenstemming leven met dat wat deze onmetelijke kosmos ons geeft. We kijken, nemen afstand en beseffen dat we nog niets weten. We kunnen het ons alleen verbeelden en daardoor verbinden we ons ermee.'